จากเศษผ้า เมื่อนำมาตัดปะด้วยวิธีเย็บแอปพลิเค (applique) ซึ่งใส่ใยโพลีเอสเตอร์แผ่นระหว่างผ้าชิ้นหน้าและชิ้นหลัง เสน่ห์ของงานนอกจากการออกแบบลาย การจัดวางผ้าชิ้นเล็กชิ้นน้อยมาประกอบเป็นภาพแล้ว เมื่อเย็บเดินเส้นรอบลาย ทำให้เกิดลายนูนที่ผ้า เพิ่มความโดดเด่น สวยงาม และน่าสัมผัสทีเดียวค่ะ

        แอปพลิเคเป็นการปะติด หรือตกแต่ง โดยตัดผ้าให้เป็นรูปร่าง เช่น ตัวการ์ตูน ดอกไม้ บ้าน ฯลฯ แล้ววางบนผ้าที่ต้องการตกแต่ง จากนั้นเย็บริมรอบงาน

        เราลองใช้เทคนิคแอปพลิเคดูบ้าง โดยวาดลายบนกระดาษกาวสองหน้า แล้วนำกระดาษด้านกาวรีดติดกับผ้าด้านผิด (ด้านหลังผ้า) แล้วตัดผ้าตามแบบ แต่บางชิ้นต้องตัดผ้าเผื่อพื้นที่สำหรับลายอื่นซ้อนทับ

        จากนั้นลอกกระดาษกาวก่อนรีด โดยวางชิ้นงานที่อยู่ล่างสุดก่อน เช่น รูปหมี เริ่มจากรีดติดชิ้นส่วนรองเท้า แล้วเย็บโดยรอบ ต่อด้วยกางเกง โดยวางชายกางเกงทับรองเท้า เรียงลำดับชิ้นส่วนทับไปเรื่อยๆ จนถึงชิ้นส่วนบนสุด และปักคัตเวิร์กรอบชิ้นงาน

เสร็จแล้วค่ะ นิทานผ้า เล่าถึงกิจวัตรของหมีตัวหนึ่ง ตั้งแต่ตื่นนอนจนเข้านอน

        ใช้เวลาเดินเส้นไม่นาน เพราะใช้จักรเป็นตัวช่วยค่ะ  เมื่อประกอบเป็นเล่ม พออ่านจบปุ๊ปก็กลายเป็นหมอนหนุนนอนได้เลยค่ะ  การทำงานนิทานผ้ายากตรงที่เนื้อหาเรื่องราวนี่แหละค่ะ   แรกๆ ไม่ถนัดออกแบบลาย ได้แต่ลองฝึกเย็บจากลายที่ไม่ซับซ้อน พร้อมกับดูแนวทางของผู้อื่น

        ภาพเด็กหญิงสวมหมวกใบโต ในอิริยาบถต่างๆ ก็น่ารักดีค่ะ  ซึ่งเป็นภาพตัวละครในหนังสือเด็กต่างประเทศ ชื่อ "ซู" (Sunbonnet Sue) นิยมในงานปักมากว่าร้อยปีแล้วละค่ะ นำมาตกแต่งกระเป๋าสตางค์ ที่แขวนผ้าเช็ดมือ ฯลฯ  ว่าแล้วต้องขอไปคิดเรื่อง (story) ก่อนค่ะ พร้อมกับฝึกเย็บกันไปพลางๆ